Wolfgang Fortner, (12 Ekim 1907 doğumlu, Leipzig, Almanya — 11 Eylül 1987'de öldü, Heidelberg, Batı Almanya), Almanya'da progresif besteci ve etkili müzik öğretmeni.
bilgi yarışması
Enstrümantasyon: Gerçek mi, Kurgu mu?
Bir crwth bir tür alettir.
Fortner, Leipzig Konservatuarı ve Leipzig Üniversitesi'nde müzik ve felsefe okudu ve 24 yaşında Evanjelik Kilisesi Müzik Enstitüsü'nde profesör olarak Heidelberg'e gitti. Daha sonra Detmold ve Freiburg im Breisgau'da ders verdi.
Konser, orkestra eserleri, oda ve kilise müziğinin yanı sıra, Fortner sahne için seçkin operalar ve müzik besteledi. Koro çalışmaları ve solo enstrüman parçaları da özellikle Almanya'da başarılı oldu. İlk tarzı Barok müziğinden çok etkilenmişti; son derece tartışmalı ve melodik olarak şiddetlidir. Daha sonra müziği duygusal kapsam ve güçle genişledi. Agresif, dokunaklı bir çalışma olan Senfoni (1947), bestecinin olgunluğunu örneklemektedir. Dört hareketi kontrapuntal karmaşıklıklarla doludur, ortaya çıkan müzikal doku harmonik ve ritmik olarak çok yoğundur. İki piyano, dokuz solo enstrüman ve orkestra (1950) için Phantasie über BACH, Fortner'ın becerisini 12 ton tekniğiyle sergiliyor. Phantasie'de Arnold Schoenberg'in orijinal 12 tonlu sistemi Fortner'ın virtüöz anlayışına uyacak şekilde değiştirildi. Fortner'ın operaları Federico García Lorca'nın oyunlarına dayanan iki eser içeriyor: Die Bluthochzeit (Kanlı Düğün, ilk kez 1957; aynı oyuna rastlantısal müzik, 1950) ve In seinem Garten liebt Don Perlimplin Belisa (1962; Bahçesinde Don Perlimplin Belisa Aşkları).
