Salsa müziği

Salsa, Afro-Küba müziğine dayanan ancak diğer Latin Amerika stillerinden unsurlar içeren melez müzikal form. 1940'lı ve 50'li yıllarda başlayan New York'ta büyük ölçüde gelişti, ancak 1960'lara kadar salsa olarak etiketlenmedi; İspanyol kültürel kimliğinin yayılmasıyla birlikte 1970'lerde popülerlik zirvesine ulaştı.

bilgi yarışması

(Müzik) İnsanın En İyi Arkadaşı

Müzisyen Carlos Santana hangi enstrüman çalmakla ünlü?

Salsa (İspanyolca: “sos”) kökleri oğuldadır. İspanyol gitar çalma geleneğinin unsurlarını Afrika müzik kaynaklarının ritmik karmaşıklığı ve çağrı ve yanıt vokal geleneği ile birleştiren oğul, Küba'nın kırsal kesiminde doğdu ve 20. yüzyılın ilk yıllarında Havana'ya yayıldı. Yüksek derecede senkoplu olarak, bas hattının aşağı atışın önüne geçerek ayırt edici bir nabız yaratan "beklenen" bir ritim yapısı kullanır. Grup lideri Arsenio Rodríguez'in öncülüğündeki oğul, bolerodan kongaya ve rumbadan mambo'ya kadar çok çeşitli dans odaklı Afro-Küba müzik tarzlarının asıldığı bir çerçeve oldu.

Afro-Küba müziği Latin Amerika'ya, özellikle Meksika'ya yayıldı. Bununla birlikte, New York City, 1940'lı yıllarda Afro-Küba stillerini caz ve büyük grup yaklaşımlarıyla harmanlayan Küba émigré Machito (Frank Grillo) liderliğindeki orkestranın katkılarıyla salsaya dönüşümü için sahte oldu. Başka bir Küba émigré, Celia Cruz, 1960'larda Afro-Küba dans müziğinin hükümdarı diva oldu, ritm ve boynuz bölümlerini içeren daha küçük topluluklarla ve özellikle Porto Rikolu mirasının birkaç müzisyeni tarafından büyük katkılarla gelişti. grup liderleri Tito Rodríguez, Tito Puente (virtüöz timbale oyuncusu ve vibrafonist) ve Eddie Palmieri (karışıma caz caz efektleri getiren bir piyanist). Her zaman olmasa da çoğu zaman tempolu ya da “sıcak” salsa, Panamancı aktivist-şarkıcı-söz yazarı Rubén Blades'ten Meksikalı Amerikalı rockçı Carlos Santana'ya kadar gittikçe çeşitlenen etkileri ve sanatçıları birleştirdi. Uluslararası popülaritesi 1970'lerde tepeli olmasına rağmen, salsa 21. yüzyıla kadar bir seyirci tuttu.