Gitmek

Yerleşim şekilleri

Togo nüfusunun çoğunluğu kırsal bölgelere dağılmış küçük köylerde yaşamaktadır. En büyük kent merkezi olan Lomé, kıyı boyunca yayılmıştır. Merkezinde eski ve yeni ticari ve idari binaların bir karışımı vardır. Başka bir sahil kasabası olan Aného (Anécho), bir zamanlar ülkenin önde gelen Avrupa ticaret merkeziydi ama şimdi düşüyor. Diğer ana şehirler arasında ova platosundaki Tsévié ve Tabligbo; Togo Dağları'nın tabanındaki Kpalimé, Atakpamé, Sokodé, Bassar (Bassari) ve Kara (Lama-Kara); ve uzak kuzeyde Sansanné-Mango (Mango) ve Dapaong.

Demografik eğilimler

Togo'nun nüfusu Sahra altı Afrika ortalamasının biraz üzerinde ve küresel ortalamanın çok üzerinde bir oranda büyüyor. Bölgedeki diğer ülkeler gibi doğum oranı yüksektir; bununla birlikte, ölüm oranı nispeten düşüktür. Genel olarak, Togolese nüfusu oldukça genç: nüfusun beşte ikisinden fazlası 15 yaşından küçük ve nüfusun dörtte üçü 29 yaş ve altında. Küresel ortalamanın çok altında olmasına rağmen, hem erkekler hem de kadınlar için yaşam beklentisi yine de Sahra altı Afrika ortalamasından daha yüksektir.

ekonomi

Afrika'daki en küçük ülkeler arasında Togo, değerli fosfat yatakları ve kahve, kakao çekirdekleri ve yer fıstığı (yer fıstığı) gibi tarımsal ürünlere dayanan iyi gelişmiş bir ihracat sektörü sayesinde kıtadaki en yüksek yaşam standartlarından birine sahiptir. Bununla birlikte, Togo'nun başlıca ihracat malları için düşük piyasa fiyatları, 1990'ların ve 2000'lerin başlarındaki değişken siyasi durumla birleştiğinde, ekonomi üzerinde olumsuz bir etki yarattı.

Tarım, ormancılık ve balıkçılık

Toprak ve iklim çeşitliliği Togo'nun geniş bir ürün yelpazesi yetiştirmesini sağlar. Nüfusun büyük bir kısmı, çoğu geçim kaynaklarına dayanan tarımsal faaliyetlerle uğraşmaktadır; tarım ürünleri de Togolu döviz gelirinde önemli bir etken. Temel ürünler arasında mısır (mısır), manyok (manioc), pirinç, patates, sorgum, darı ve yer fıstığı; ihraç edilen ürünler arasında kakao çekirdekleri (kakao ağaçlarından hasat edilir), kahve, shea fıstığı, pamuk ve palmiye çekirdekleri bulunur. 1996'dan önce bir devlet kurumu olan Togo Tarım Ürünleri Ofisi, Togolese ürünlerinin dış satışı konusunda bir tekel düzenledi. O zamandan beri hükümet politikası, kamu ve özel sektör arasında artan işbirliğini teşvik etmeye doğru kaymıştır.

Yayla bölgesinde ve kuzeyinde sığır, koyun ve domuz yetiştirilir. Balıkçılık kıyılarda ve iyi stoklanmış iç nehirlerde ve göletlerde gerçekleştirilir. Yakalamanın çoğu yerel olarak tüketilir. Ormanlar, Togo'nun toplam alanının onda birine sahiptir; büyük oranda eğik çizgi ve yanık tarımı ve odun yakıtı ihtiyacı nedeniyle ağır ormansızlaşma oranları, özellikle 2000'li yılların başlarında, Togo'nun ağaçlık alanlarının oranını büyük ölçüde azaltmıştır.

Kaynaklar ve güç

Togo'daki madencilik ve taşocakçılığı endüstriye hakim. Fosfat başlıca mineral kaynağıdır ve ülkenin önde gelen ihracat kalemlerinden biridir. Mevduat, ülkenin güneyindeki Lomé'nin hemen kuzeydoğusunda yer alan Hahoetoé ve Kpogamé'deki mevduatları içermektedir. Togo dünyanın en büyük fosfat üreticilerinden biridir. Togo'nun Lomé yakınlarında da çıkarılan önemli kireçtaşı rezervleri öncelikle çimento üretimi için kullanılmaktadır. Togo'da ayrıca önemli miktarda mermer yatakları vardır.

Ticari potansiyele sahip diğer mineral kaynakları arasında demir cevheri, boksit, uranyum, kromit (demir ve krom oksit), altın, elmas, rutil (titanyum dioksit), manganez oksit ve kaolin (Çin kili) bulunur. Demir cevheri rezervleri büyük olmakla birlikte, metal içeriği sadece yüzde 50'nin biraz üzerindedir. Boksitin mineral içeriği düşüktür.

Togo'da üretilen elektriğin beşte üçünden fazlası hidroelektrik olmasına rağmen, petrol de önemli bir enerji kaynağıdır. Yerli kaynaklardan gelen elektriğe ek olarak, Togo talebi karşılamak için komşu ülkelerden enerji ithal etmektedir.

İmalat

Togolu imalat sektörü nispeten küçük. Geçmişte üretim, tarımsal ürünlerin işlenmesi ve tüketim mallarının (tekstil, ayakkabı, içecek ve lastik) ithalat ikamesine odaklanmıştı. Bununla birlikte, 1970'lerin sonlarında ve 1980'lerin başında, ağır endüstriyel sistemlere yapılan büyük yatırımlar arasında bir çimento fabrikası, bir petrol rafinerisi, bir çelik fabrikası ve bir fosforik asit fabrikası vardı, ancak bunlardan bazıları kapatıldı. Togo'da Lomé de dahil olmak üzere birçok endüstriyel serbest bölge kurulmuştur.

Finans ve ticaret

Togo'nun para birimi 2002'den beri resmen euroya sabitlenmiş olan CFA frangıdır. Para birimi, sekiz ülkeden (Benin, Burkina Faso) Batı Afrika Ekonomik ve Para Birliği'nin bir ajansı olan Batı Afrika Devletlerinin Merkez Bankası tarafından verilir., Fildişi Sahili, Gine-Bissau, Mali, Nijer, Senegal ve Togo).

İthalat, mineral yakıtlar, gıda, inşaat malzemeleri, makine, nakliye ekipmanları, ilaç ve kağıt ürünlerini içerir. Düşük gümrük vergileri, ithal malların özellikle Gana gibi daha yüksek tarifelerle komşu ülkelere kayda değer bir şekilde kaçırılmasını teşvik etti. Togolu ihracat kazançlarının büyük bir kısmını oluşturan fosfat ve tarım ürünlerinin yanı sıra, bazı demir-çelik ve çimento ihraç edilmektedir. Togo'nun ana ticaret ortakları Fransa, Çin, Nijerya, Benin, Burkina Faso ve Nijer'dir.

Hizmetler

Hizmetler sektörü gayri safi yurtiçi hasılanın beşte ikisinden fazlasını oluşturmaktadır. 1990'larda ve 2000'lerin başlarında yaşanan çatışma, o zamandan önce önemli bir dış gelir kaynağı olan turizm de dahil olmak üzere hizmet endüstrisini bozdu.

Emek ve vergilendirme

İşgücünün yarısından fazlası, nüfusun gıda ihtiyacının çoğunu karşılayan ve ihracat için pamuk gibi tarımsal mallar üreten tarım sektöründe çalışıyor. Çoğu Togolu işçisinin sendika faaliyetine katılmasına ve grev yapmasına izin verilir; devlet sağlık çalışanları grev yapamayabilir ve güvenlik güçleri sendika kuramaz veya grev yapamaz.

Dolaylı vergiler, neredeyse tamamen ithalat ve ihracata, hükümetin olağan bütçe gelirlerinin çoğunu oluşturmaktadır. Doğrudan vergiler, gelir vergisi, tüm kârlar üzerinde aşamalı bir vergi, işverenler tarafından ödenen ücretler üzerinden alınan vergiler, kira değerleri ve arazi vergisi ile genel vergilerden oluşur.

taşımacılık

Üç ana yol sistemi arasında Gana ve Benin arasındaki doğal sahil yolu; kuzeydeki Lomé'den Burkina Faso'ya giden yol; ve Kpalimé, Badou ve Atakpamé'nin kakao ve kahve üretim alanına hizmet veren yollar. Ülkenin karayollarının üçte biri kaplıdır.

Ulusal demiryolu, Lomé'den çıkan bir dizi hat üzerinde hizmet vermektedir. Bir satır Kpalime ile başkent arasında bağlantı kurar; diğer satırlar Aného, ​​Tabligbo ve Blitta'ya gider.

Lomé, Togo'nun ana limanıdır ve Togo'nun karayla çevrili birkaç komşusu için önemli bir geçiş noktasıdır. Yapay limanı 1968 yılında açılmıştır. Kééé'de, Lomé'nin yaklaşık 35 mil kuzeydoğusunda, ikinci bir liman bulunmaktadır ve fosfat sevkiyatı için kullanılmaktadır.

Tokoin'deki (Lomé yakınında) uluslararası havaalanı Togo'yu Avrupa ve diğer Afrika ülkeleriyle birleştiriyor. Kuzeydeki Niamtougou'da ikinci bir uluslararası havaalanı bulunmaktadır. Yerel havaalanları Atakpamé, Sokodé, Sansanné-Mango ve Dapaong'daki havaalanlarını içerir.