Celile Denizi Gölü, İsrail

Celile Denizi, Tiberias Gölü, Arapça Buḥayrat Ṭabarīyā, İbranice Yam Kinneret, Ürdün Nehri'nin aktığı İsrail gölü olarak da adlandırılır. İncil dernekleri ile ünlüdür; Eski Ahit adı Chinnereth Denizi idi ve daha sonra Gennesaret Gölü olarak adlandırıldı. 1948'den 1967'ye kadar Suriye ile ateşkes hattıyla hemen kuzeydoğuya sınırlandı.

bilgi yarışması

Doğal Harikalar

Nerede bir pazarlık bulabilirim?

Fiziksel özellikler

Gölün yüzölçümü 64 kilometrekaredir (166 km2). Kuzeydoğuda ölçülen maksimum derinliği 48 metredir. Kuzeyden güneye 13 km, doğudan batıya 7 mil (11 km) uzanan armut şeklindedir. Yüzey yüksekliği uzun zamandır deniz seviyesinden 209 metre (686 fit) aşağıda verilmiştir, ancak onlarca yıldır yıllık su seviyesi genellikle geleneksel seviyenin 6,5 ila 13 feet (2 ila 4 metre) altındadır.

Celile Denizi Ürdün'ün büyük depresyonunda yer almaktadır. Gennesaret Ovası kuzeyden kuzeybatıya dairesel bir yayla uzanır ve Suriye'deki Bet Ẓayda Ovası (Buteiha) kuzeydoğuya uzanır. Batı ve güneybatısında, Aşağı Celile'nin tepeleri aniden gölün kenarına düşer. Orta doğu kesimlerinde Golan Tepeleri'nin uçurumları göle bakmaktadır. Yayla, güneydoğuda tekrar ortaya çıkarak, Ürdün ile gölün güneyinde kısa bir mesafede bulunan bir kolu olan Yarmūk Nehri vadisine yaklaştıkça büyüyor. Ayrıca güneyde, Ghawr (Ghor) ovası başlar, ancak Celile Denizi, Ürdün Nehri'nin içinden aktığı dar bir sırtla ayrılır.

Bölgenin en büyük kısmı Miyosen Dönemi'nden (yaklaşık 23 ila 5,3 milyon yıl önce) oluşan ve Suriye'de bulunan Durūz Dağı'nın geniş alanının bir parçası olan bazaltlarla kaplıdır. Miyosen Dönemi başladığından beri, gölsel kireçtaşları ve marnlar (kalkerli killer) çökelmiştir. Ürdün Vadisi, Ürdün Nehri'nin bir kolunun gölün doğusunda geçtiği derin açmayı oluşturan Doğu Afrika Yarık Sisteminin bir parçasıdır. Batıda daha küçük ve daha az önemli hatalar meydana gelir. Depresyon, Pliosen Dönemi'nin sonunda (yaklaşık 5.3 ila 2.6 milyon yıl önce) oyulmuştur ve kısmen gölsel ve akarsu sedimanları ile tekrar doldurulmuştur. Kuvaterner Döneminin nemli dönemlerinde (son 2,6 milyon yıl), Ölü Deniz bu noktaya kadar genişledi. Yaklaşık 20.000 yıl önceki son pluvial dönemde bölgeyi Lisan Gölü denen büyük bir göl kapladı. O zamandan beri sular geriledi.

Korunaklı konumu, düşük yüksekliği ve gölün kendisinin etkisi nedeniyle, kışlar ılımandır ve Ocak ayında ortalama sıcaklık 14 ° C'dir. Donma sıcaklıklarının olmaması, muz, hurma, narenciye ve sebzelerin yetiştirilmesini kolaylaştırdı. Yazlar sıcaktır ve sıcaklıkları 31 ° C (ortalama 88 ° F), yağışlar - Deganya'da neredeyse 15 inç (380 mm) - 50 günden az bir kış döneminde kısa süreli olarak düşer. ama şiddetli duşlar.

Celile Denizi öncelikle Ürdün Nehri tarafından beslenir. Diğer akarsu ve wadiler (mevsimsel su yolları) Celile tepelerinden göle akar. Göl ile ilişkili nehirlerde ve gölün dibinde birçok mineral birikintisi vardır. Bu tortular ve güçlü buharlaşma nedeniyle gölün suları nispeten tuzludur.

Celile Denizi'nin balık yaşamı, Doğu Afrika gölleri ile benzerlik göstermektedir. Bulunacak balık türleri arasında kızböcekleri, pulsuz blennies, yayın balığı, ağız yetiştiricileri ve barbarlar bulunmaktadır.

İnsan baskı

Hoş bir iklim, seviye topografyası, verimli topraklar ve nispeten bol su nedeniyle, göle akan nehirler ve bitişik ovalar tarih boyunca çeşitli insanların geçim kaynağı olmuştur. Gölün 2 mil (3 km) güneyindeki El-beUbeidīya'da, yaklaşık 400.000 ila 500.000 yıl öncesine ait gölsel oluşumlar, Orta Doğu'nun en eskileri arasında tarih öncesi aletler ve iki insan parçası ortaya çıkarmıştır. 1000'den 2000 yılına kadar Kenanit (eski Filistin) yapıları ortaya çıkarılmıştır.

1. yüzyılda bölge zengin ve nüfusluydu. Yahudi tarihçi Flavius ​​Josephus eski zamanlarda gölün kıyısında dokuz şehir yazdı, ancak sadece Tiberias hayatta kaldı. Batı kıyısındaki Tiberias, dört Yahudi kutsal kentinden biriydi ve kuzeybatı kıyısına yakın Kefar Naḥum (antik Capernaum), Celile bölgesinin 2. ve 3. yüzyıllardan kalma en güzel sinagoglarından birini korudu.. Batı sahili yakınındaki Kefar nearittim'in yakınında, Dürzi için (11. yüzyılda İslam, Yahudilik ve Hıristiyanlığın unsurlarını içeren bir inançla kurulan bağımsız bir mezhebe) bir sığınak bulunmaktadır.

Celile Denizi özellikle Hristiyanlar tarafından iyi bilinir, çünkü ilk önce Beatitudes'in kutsamalarını verdiği ve önce Rab'bin Duasını öğrettiği Dağdaki Vaazı da dahil olmak üzere İsa Mesih'in yaşamındaki birçok bölümün sahnesiydi. Bölge aynı zamanda 1909 yılında kurulan ilk Yahudi kibbutz Deganya'nın yeridir.

Son birkaç yüzyıl boyunca kuzeybatıda Gennesaret Ovası ve güneyde Deganya çevresi sulama ve yoğun tarım teknikleri ile sistematik olarak geliştirilmiştir. Balıkçılık, özellikle Tiberias ve Gennesaret'ten ve doğu kıyısındaki En Gev'de de geliştirilmiştir. Önemli miktarda balık avı her yıl motorlu teknelerden ve trol teknelerinden netleştirilir; sardalya esas olarak kışın yakalanır, ancak daha büyük balıklarla birlikte diğer mevsimlerde de yakalanırlar. Kaplıcalar modern sağlık merkezlerinin kurulmasını sağlamıştır ve Tiberias'taki hamamlar İsrail'in en önemli kış tatil mekanları arasındadır. Benzer banyolar kuzeybatı kıyısında Tabigha'da ya da ʿEn Shevaʿ'da (Bathsheba'nın yedi yayı) bulunur.

1960'larda Celile Denizi, Ürdün Nehri'nden İsrail'in yoğun nüfuslu kıyı bölgesine ve güneyden Negev çölüne su taşıyan bir kanal olan Ulusal Su Taşıyıcısının (Kinneret-Negev Conduit olarak da adlandırılır) başlangıç ​​noktası oldu. Su, kuzeybatıya kadar gölün seviyesinden 800 metre (800 metre) yüksekliğe kadar boru ile pompalanır ve oradan Naal mmAmmud ve Ẕalmon vadileri boyunca sifonlanır. Başka bir pompa istasyonu suyu Bet Netofa vadisinin yüksekliğine kadar kaldırır ve bir rezervuardan su ülkenin batı sektörünü sulamak için boru ile taşınır.