Pakistan'ın Khewra Tuz Madeni Resort Gezisi (Mayıs Ayı 2024)
Pakistan'ın Pencap bölgesinin kuzey kesiminde yer alan İndus ve Jhelum nehirlerinin vadileri arasındaki tepeler ve alçak dağlar Tuz Aralığı. Adını, dünyanın en zengin tuz alanlarından birini oluşturan geniş kaya tuzu birikintilerinden almaktadır; Prekambriyen yaşıdır ve kalınlığı 490 metreden fazladır. Menzil doğudan batıya yaklaşık 300 mil uzunluğundadır ve orta ve doğu kısımlardaki genişliği 5 ila 19 mil arasındadır. Ortalama yüksekliği 2.200 feet, en yüksek rakımı Sakesar dağında 1.522 m'dir. Eski zamanlardan çıkarılan tuz yataklarına ek olarak, Tuz Aralığı kömür, alçı ve diğer mineralleri içerir.
bilgi yarışması
Asya'yı tanıyın
Bangladeş'teki çoğu insan hangi dili konuşuyor?
Yeryüzü biçimi, üst tabakaların erozyonla çıkarıldığı bir dizi alçak dağın şeklidir. Rāwalpindi'nin güneybatısında, Potwar Platosu'nun (1,700 feet) güney terasını oluşturan, uzunlamasına bir vadiye bölünen iki simetrik olmayan paralel sırttan oluşur. Her iki sırtın güney yamaçları diktir; kuzey yamaçları eğimlidir. Kuzey sırt (bir cuesta — yani, bir uçurumun tepesinde üst uçta doruğa ulaşan eğimli bir ova), ortalama 2.300 ila 2.600 feet yüksekliğinde ve çok dik güney yamaçlara sahip olan alt kısımdır. Batı ve doğuda, menzil ayrı dağ kütlelerine veya masiflere bölünür. Sakesar'ın batısında, menzilin seyri, düşük, uzunlamasına aralıklar ile kuzeybatıya doğru sallanır. İndus Nehri Kālābāgh'daki aralıkları kırıyor,iletişime erişilemeyen dikey uçurumlar arasında akan. Tuz Menzili'nin zirveleri eğimli, engebeli ve platodur. En yüksek zirveler, batıda Sakesar ve doğuda 3.700 feet olan masif Chel (Chail) 'dir. Kuzey yamacında, derin bir dağ geçidi sistemi (badlands) gelişmiştir.
Structurally, the Salt Range is a highly upheaved block of the northwestern part of the Indian Platform, or Shield, raised to a significant height along the southern fracture, with the sedimentary strata sloping uniformly to the north. The incline of the strata in the central part is around 10°, and in the western, eastern, and northern parts it is up to 45°.
The climate of the Salt Range is continental and arid, changing from tropic to subtropic. Tropical air prevails during all seasons of the year except the cold winter months, when the relatively cool polar air penetrates at the tail end of high-pressure systems (cyclones). This is a cold, damp season. During summer, precipitations are connected with the equatorial, moist, southwestern (Indian) monsoon, which reaches the limits of its occurrence in West Punjab but brings the largest amounts of precipitation (more than 50 percent annually).
Agriculture is limited because of the poverty of the soil and lack of water for irrigation. Small areas on the slopes and in the longitudinal valleys are being terraced for irrigation using the water of lakes and springs. In the valleys dry farming prevails.
In the flora of the Salt Range there are both African-Arabian and Mediterranean elements. Before the loss of the natural vegetation, the area was covered in the south by xerophyte (drought-resisting) thin forests and in the north chiefly by savannas. At present a small mass of thin forest has been preserved by conservation on the southeast. Among the forest trees are acacia, pine, wild olive, and others. Other characteristic vegetation includes spurge (Euphorbia) and camel thorn and other scrubs and brushwood.
On the southern slope of the Salt Range are located the largest deposits of rock salt in Pakistan, at Khewra, Warchha, and Kālābāgh. Coal deposits are found at Dandot, Pidh, and Makarwāl Kheji. Traces of petroleum are associated with limestone and sandstone deposits in the western part of the Salt Range. In the salt-bearing series in the eastern part of the Salt Range, layers of bituminous shales and dolomites are found. In the eastern parts, too, beds of bauxite occur.
Large deposits of high-grade gypsum and anhydrite, an important calcium mineral, are found near Jalālpur. Economically, the salt and coal mines and limestone quarries are the most important. The only population centre of any size associated with the Salt Range is Jhelum. Most of the towns in the range itself serve the mines and quarries.
The main ethnic groups of the region are the Pandzhabt, Dzhat, and Aran peoples, who speak Indian languages (mainly Lakhrda). While there is marginal farming in the valleys and on the few terraces and some animal husbandry on the overgrazed hillsides, the principal occupation is salt mining.
