Reggae müzik

Reggae, 1960'ların sonlarında Jamaika'da ortaya çıkan ve hızla ülkenin baskın müziği olarak ortaya çıkan popüler müzik tarzı. 1970'lere gelindiğinde, özellikle İngiltere, Amerika Birleşik Devletleri ve Afrika'da popüler olan uluslararası bir stil haline geldi. Yaygın olarak ezilenlerin sesi olarak algılanıyordu.

bilgi yarışması

Besteciler ve Söz Yazarları

Peer Gynt'i kim yazdı?

Jamaikalı İngilizce Sözlüğü'nün (1980) ilk tanımına göre, reggae, Jamaikalı popüler müziğin daha eski bir biçimi olan ska'ya dayanıyor ve davullar, bas gitar, elektro gitar ve “ kazıyıcı ”, düz bir çubukla ovulan oluklu bir çubuk. (Davul ve bas, yeni bir enstrümantal müziğin temeli haline geldi, dub.) Sözlük ayrıca, önlemlerin sonunda gelen ritim gitarın parçalanma sesinin “genellikle kurulan reddini ifade eden duygusal şarkılara eşlik etme” olarak davrandığını belirtir. beyaz insan kültürü. ” Bu farklı gitar çalma efekti için bir başka terim olan skengay, Kingston gettolarının sokaklarında silah atışlarının sesi ile tanımlanır; söylüyorum, skeng “silah” veya “cırcır bıçağı” olarak tanımlanır. Böylece reggae, getto hayatının seslerini ve baskılarını ifade etti. Ortaya çıkan “kaba çocuk” (gangster olur) kültürünün müziğiydi.

1960'ların ortalarında, Duke Reid ve Coxsone Dodd gibi yapımcıların yönetimi altında, Jamaikalı müzisyenler, enerjik ritimleri 1962'de Jamaika'nın İngiltere'den bağımsızlığını müjdeleyen iyimserliği yansıtan ska temposunu önemli ölçüde yavaşlattı. kaya sabit, kısa ömürlü ancak Heptones ve Alton Ellis gibi sanatçılara şöhret getirdi.

Reggae bu köklerden evrimleşti ve sosyal ve ekonomik adaletsizliğe hitap eden gittikçe politize olan şarkı sözlerinin ağırlığını taşıdı. Yeni reggae sese öncülük edenler arasında, bas tarafından sürülen daha hızlı vuruşuyla, “54-46 (Bu Benim Numaram)” (1968) ve Wailers — Bunny ile ilk büyük vuruşunu yapan Toots ve Maytals vardı. Wailer, Peter Tosh ve Reggae'in en büyük yıldızı Bob Marley — Dodd's Studio One'da hit kaydedip daha sonra yapımcı Lee (“Scratch”) Perry ile çalıştı. Bir başka reggae süperstarı Jimmy Cliff, The Harder They Come (1972) filminin yıldızı olarak uluslararası ün kazandı. Reggae'nin dünya çapında yayılmasında önemli bir kültürel güç olan Jamaika yapımı bu film, müziğin yoksullar için nasıl bir ses haline geldiğini ve mülksüzleştirildiğini belgeledi. Film müziği bastırılmayı reddeden meydan okuyan insan ruhunun bir kutlamasıydı.

Reggae'nin bu gelişimi döneminde, müzik ve Afrika diasporasının Afrika'ya taşınmasını teşvik eden Rastafarian hareketi arasında bir bağlantı büyüdü, Etiyopya imparatoru Haile Selassie I (önkoronasyon adı Ras [Prens] Tafari olan) ve onaylar Gence (esrar) kutsal kullanımı. Rastafari (Rastafarianizm) eşit hakları ve adaleti savunuyor ve atalarla iletişimi ritüelleştiren eski bir Jamaika dini geleneği olan kumina'nın mistik bilincinden yararlanıyor. Marley ve Wailers'in yanı sıra Rastafari ve reggae füzyonunu popülerleştiren gruplar Büyük Gençlik, Siyah Uhuru, Yanan Mızrak (esas olarak Winston Rodney) ve Kültür'dü. Erotik aşkı kutlayan bir reggae tarzı “Lover's rock” Dennis Brown, Gregory Issacs ve Britanya'nın Maxi Rahibi gibi sanatçıların eserleriyle popüler oldu.

1970'lerde reggae, daha önceki ska gibi, Jamaikalı göçmenlerin ve yerli doğmuş İngilizlerin bir karışımının Aswad, Steel Pulse, UB40 ve performans şair Linton Kwesi Johnson gibi sanatçıları üreten bir reggae hareketi oluşturduğu Birleşik Krallık'a yayıldı. Reggae Amerika Birleşik Devletleri'nde büyük ölçüde Marley'nin çalışmasıyla - hem doğrudan hem de dolaylı olarak (Eric Clapton'un 19ley'deki Marley'in “I Shot the Sheriff” ı olan popüler kapak versiyonunun bir sonucu olarak). Marley'nin kariyeri, reggae'nin patronları esrar kullanan ve onu kutsayan müziği merak eden bir rock pazarına uyacak şekilde yeniden paketlendiğini göstermektedir. Diğer türlerle kaynaşma, müziğin küreselleşmesinin ve çok uluslu eğlence endüstrisine dahil edilmesinin kaçınılmaz bir sonucuydu.

1980'lerin ve 90'ların “kızartma” uygulamasını (enstrümantal parçaların üzerinden geçerek) rafine eden dans salonu deejayları, reggae'nin müziği siyasallaştırmasının mirasçılarıydı. Bu deejaylar, ABD'de hip-hop müziğinin ortaya çıkmasını etkiledi ve reggae pazarını Afro-Amerikan topluluğuna genişletti. 21. yüzyılın başında, reggae, sanatçı Shabba Ranks'ın sözleriyle “lirik silahı” onlara kentsel bir saygı ölçüsü kazandıran kentsel yoksullar için tercih edilen silahlardan biri olarak kaldı.