Nek Chand, tam Nek Chand Saini, (15 Aralık 1924 doğumlu, Berian Kalan, Tehsil Shakargarh, Hindistan, İngiliz İmparatorluğu [şimdi Pencap eyaletinde, Pakistan'da) - 12 Haziran 2015'te çağrıldı, Chandigarh, Hindistan), Hint kendi kendini yetiştirmiş en iyi çöp ve kalıntıları Chandigarh, Hindistan'ın Chandigarh eteklerinde bir ormandaki binlerce heykelin bir topluluğu olan Rock Garden'a dönüştürmesiyle tanındı.
Ergen olarak Chand bir amca ile yaşamak ve liseye gitmek için evden ayrıldı. Mezun olduktan sonra ailesinin köyüne döndü ve çiftçi oldu. Bununla birlikte, İngiliz yönetiminin 1947'de sona erdiği Hindistan'ın bölünmesinden sonra Chand'un Hindu ailesi, Müslüman Pakistan sınırlarına giren köylerinden kaçmak zorunda kaldı. 1955 yılında Chand, Pencap ve Haryana eyaletlerinin başkenti Chandigarh'a yerleşti. Şehir, Hint hükümeti tarafından sıfırdan bir metropol başkenti tasarlamak için seçilen İsviçreli mimar Le Corbusier tarafından yeniden inşa ediliyordu. Chand, bayındırlık işleri bölümünde yol müfettişi olarak bir iş buldu. 1958'den başlayarak, boş zamanlarında Chand, şehre bitişik bir ormanda inşa etmeyi düşündüğü bir bahçe için malzeme toplamaya başladı.18 yıl boyunca kaya ve taş bulmak, çöp yığınlarından geri dönüştürülmüş atıklar ve yeni şehri oluşturmak için düzleştirilen 20 kadar küçük köyden enkaz bulmak için şehir ve kırsal alanda bisikletle dolaştı. 1965 yılında bahçeyi inşa etmeye ve alanı düzenlemeye başladı. Hükümet tarafından inşaat yapılmayan bir bölge olarak belirlenen kamu arazisi korunduğu için Chand, yasadışı bir şekilde gizlice çalıştı.
1972'de bir hükümet yetkilisi projeyi keşfetti ve Chand'ın bahçesine halkın desteğini almasına tepki olarak - 12 dönümlük (yaklaşık 5 hektar) bu noktada hükümet onu yok etmedi. Bunun yerine hükümet gözetiminde getirildi ve Chand projeyi denetlemek için işe alındı ve tamamlanmasına yardımcı olması için 50 çalışan verdi. Kaya bahçesi 1976'da halka açılsa da, Chand ve personeli inşa etmeye devam ettiler ve alanı yaklaşık 30 dönüme (yaklaşık 12 hektar) genişlettiler.
Each of Chand’s sculptures—the figures, both animal and human, number in the thousands—was created from concrete poured over some form of metal armature, such as a recycled bicycle frame. The figures were then adorned with shards of pottery and porcelain, glass, bottle caps, or any other type of discarded material that offered texture. They stand in stiff postures, and their faces are masklike. Chand situated the figures throughout the garden in neatly arranged groups, with the result that they look somewhat like frozen armies. The garden also includes architectural features, such as plazas, courtyards, archways, a large series of swings meant to be used by visitors, and a stone amphitheatre. The landscaping, lush and complex, includes waterfalls and flowing streams.
Chand and his garden became national treasures. In 1980 he was awarded the Grand Medal of Vermeil from the city of Paris, in 1983 the garden was pictured on an Indian postage stamp, and a year later Chand was presented with India’s Padma Shri award (1984; one of India’s highest civilian awards) for distinguished service in the arts. Chand was also commissioned to create gardens elsewhere, notably the Fantasy Garden at the National Children’s Museum in Washington, D.C. (dismantled in 2004), and continued to be the subject of exhibitions in Europe and the United States.
