Mel Brooks Amerikalı yönetmen, yapımcı, senarist ve oyuncu

Mel Brooks, asıl adı Melvin Kaminsky, (28 Haziran 1926 doğumlu, Brooklyn, New York, ABD), Amerikan film ve televizyon yönetmeni, yapımcı, yazar ve aktör, sinema resimleri çirkinliği ve kaba çizimi yüksek komik sanata yükseltti.

bilgi yarışması

Enstrümantasyon: Gerçek mi, Kurgu mu?

Bir sentezleyici, boyutları değiştirebilen bir klavyedir.

Erken yaşam ve iş

Brooks, liseden mezun olduğu ve 1944'te ABD Ordusu'na katıldığı zaman başarılı bir mimik, piyanist ve davulcuydu. Ordu İhtisas Eğitim Programı'na atanmasının bir parçası olarak Virginia Askeri Enstitüsü'nde eğitim aldı. II. Dünya Savaşı sırasında Avrupa'da bir savaş mühendisi olarak hizmet ettikten sonra, Catskill Dağları'ndaki (Borscht Kemeri) tatil yerlerinde stand-up çizgi romanı, sergileyen ve sosyal direktör olarak çalışan profesyonel bir şovmen oldu. 1949'da Sid Caesar'ın oynadığı haftalık bir televizyon dizisi olan Amiral Broadway Revue'nun yazar kadrosuna katıldı. Brooks, 1958 yılına kadar Sezar'la kaldı ve komedinin sonraki TV çabalarına, en önemlisi Carl Reiner, Neil Simon ve Larry Gelbart'ın da bulunduğu bir yazı ekibinin parçası olarak dönüm noktası komedi diziniz Your Show of Shows'a (1950-54) katkıda bulundu. 1967'de The Sid Cesar, Imogene Coca, Carl Reiner, Howard Morris Special'ın şov yazarı olduğu için Emmy Ödülü kazandı. Ayrıca Brooks, Shinbone Alley (1957) ve All American (1962) müzikalleri için librettolarda işbirliği yaptı.

Bir sanatçı olarak Brooks, ikilinin televizyon görünümlerinde ve en çok satanlarda gerçekleştirdiği, doğaçlama bir oyun olan “The 2,000 Year Old Man” 'ı hayata geçirmek için Reiner'le (röportaj yapan kişi olarak) birlikte çalıştığı 1960 yılında ön plana çıktı. komedi albümleri kaydedin. Brooks, sinema filmi endüstrisine, avangard filmlerin yıkıcı bir lampoon olan Akademi Ödüllü animasyon kısa The Critic'in (1963) yazarı ve anlatıcısı olarak girdi. O ve Buck Henry daha sonra James Bond filmleri tarafından popüler hale getirilen casusluk türünü sahtekarlığa uğratan bir televizyon komedisi olan Get Smart'ı (1965-70) yarattılar.

İlk filmler

Bütün bunlar, Brooks'un senaryosunda bir Akademi Ödülü kazanmasına rağmen, gişe rekoru kıran yönetmenlik denemesi The Producers (1968) için gişe rekoru kırdı. The Producers'da Zero Mostel, muhasebecisiyle (Gene Wilder tarafından oynanan) takımlarını, gelecek üretimlerindeki yatırımcılara bilerek satmaya çalışan, mali açıdan sıkıntılı bir sahne yapımcısı olarak rol aldı. Hitler için Nazi yanlısı müzikal Springtime ile, yatırımcıların parasıyla kaçmalarına izin vererek hızla bombalayıp kapanacak kadar açık ve kötü bir üretim yaratmayı umuyorlar. Onların dehşete düştüklerinde, bir vuruşla sonuçlanırlar. Gişede ilk zayıf gösterisine ve eleştirmenlerden karışık bir yanıt almasına rağmen, filmde aktör Peter Sellers dahil olmak üzere ateşli şampiyonlar vardı ve Brooks senaryosunda Akademi Ödülü kazandı.

• 

• 

Dahası, zaman geçtikçe, Üreticiler bir kült favorisi haline geldi ve sonunda şimdiye kadar yapılmış en büyük komedilerden biri olarak övüldü. Ünlü merkezi, saçma bir şekilde Busby Berkeley benzeri müzikal numarası (“Hitler için Springtime”) ve Dick Shawn'un film içindeki oyunun kahramanı Adolf Hitler'in bohem gösterisini şok edici bir şekilde meydan okudukları için betimledi beklentiler. Sanatsal duyarlılığı büyük ölçüde ana akım Amerikan toplumunda bir Yahudi olarak dışlanmış olma duygusu ile şekillenmiş olan Brooks, cesurca Yahudi tarihinin nihai kötü adamı Hitler'i komedisinin merkezine koydu ve onu bir palyaçoya dönüştürdü. Bunu yaparken, film tarihçisi Gerald Mast'in “anormal sürpriz” olarak adlandırdığı komedi (ve daha spesifik olarak parodi) yaklaşımını somutlaştırdı: bir karakterin, bir durumun ya da bağlam göz önüne alındığında anlamsız bir olayın birleşimi. Brooks, yönetmenlik kariyeri boyunca bu yaklaşıma tekrar tekrar dönecekti.

Brooks, yeni komünist Rusya'da kurulan ve bir yemek sandalyesi bacağının içine gizlenmiş bir mücevher yığınıyla ilgili, yapımcıları başka bir geniş komedi olan Oniki Sandalye (1970) ile takip etti. Bir rahip, bir aristokrat ve bir güven adamı, filmi çok az görünse de, onları ilk keşfeden, büyük komik etkiye sahip olmak için yarışıyor.

1970'lerin Filmleri

Üçüncü yönetmenlik çabası Blazing Saddles (1974) ile Brooks Hollywood'un komik tatsızlığının en önde gelen tedarikçisi olarak ününü sağlamlaştırdı. Diğerleri arasında yazar-yönetmen Andrew Bergman ve stand-up komedyen oyuncusu Richard Pryor ile birlikte, komik hedefleri ırksal önyargıdan şişkinliğe kadar uzanan bu batı sınırsız burlesque senaryosunda işbirliği yaptı. Yıldız oyuncu kadrosu, Marlene Dietrich'in klasik batı Destry Rides Again (1939) 'daki salon şarkıcısının parodisi için en iyi yardımcı kadın oyuncu dalında Akademi Ödülü adaylığı kazanan Wilder, Cleavon Little, Harvey Korman, Slim Pickens ve Madeline Kahn'ı içeriyordu. Film gişede bir servet topladı ve Brooks'a bir başka Akademi Ödülü adaylığı kazandı, bu da en iyi orijinal şarkı (“Yoruldum”).

Eşit derecede popüler olan, 1930'ların Young Frankenstein (1974) adlı Universal korku filmlerinin geniş ama sevecen bir parodisi olan Brooks'u ve filmin yıldızını ve yazarı Wilder, en iyi senaryo dalında Oscar ödülünü kazandı. Genç Frankenstein, Blazing Saddles'dan daha dikkatli bir şekilde yapılandırıldı ve zarif siyah beyaz sinematografisi, 1935 Frankenstein Gelini'nin görünümünü kopyaladı. Brooks, daha fazla anarşik dürtüsüne dizildi (ticari marka ahlaksız şakaları bol olsa da) ve birçok eleştirmen, sonucu bir yıldan daha kısa bir süre önce yayınlanan Blazing Saddles'dan daha sofistike buldu.

Daha az başarılı olan Brooks, sessiz bir resim yapmaya (Caesar tarafından oynanan) bir sinema stüdyosunun başını ikna eden solgun bir yönetmen olarak rol aldığı Silent Movie (1976) idi. Diyalog olmadan ve görüş gag'leriyle dolu olan Sessiz Film, sessiz dönemin Mack Sennett'e yönelik komedilerine sevgi dolu bir saygıdan daha az bir sahtekarlıktı. Yüksek Kaygı (1977), Alfred Hitchcock'un filmleri hedefi olarak daha merkezli bir parodidir. Brooks tekrar, bu kez çok, Çok Sinir için Psiko-Nörotik Enstitüsü'nde (personeli Cloris Leachman ve Korman tarafından oynanan uğursuz bir çifti içeren) çalışmaya başladığında hayatı tehlikeye atılan bir psikiyatrist olarak tekrar rol aldı.

1980'lerin ve 1990'ların filmleri

Korman, Leachman ve Brooks'un filmlerinde yer alan Kahn ve Caesar da dahil olmak üzere gevşek topluluğun üyesi olan diğer bazı ince aktörlerin varlığına rağmen, Dünya Tarihi - Bölüm I (1981) çoğu eleştirmen tarafından ve gişe. Benzer şekilde hayal kırıklığı yaratan şey ise Star Wars serisinin başlangıcı Spaceballs (1987) ve Life Stinks (1991) idi. Brooks, Kevin Costner'ın efsanevi kanun kaçağı kahramanı olarak rol aldığı (ve genellikle kötü huylu olduğu) Robin Hood: Hırsızlar Prensi'nin (1991) bir gönderisi olan Robin Hood: Men in Tights (1993) 'i yönetti. Brooks'un yönetmen olarak oynadığı son film, sıra dışı Dracula: Dead and Loving It (1995) idi.

Yapımcı ve aktör olarak çalışmak

Bağımsız bir film yapımı kaygısı olan Brooksfilms'in kurucusu olan Brooks, The Elephant Man (1980), Frances (1982, uncredited) ve 84 Charing Cross Road (1987) dahil olmak üzere ciddi “kaliteli” filmlerin yönetici yapımcısı olarak paralel bir kariyere katıldı. Sonuncusu 1964'te evlendiği ikinci karısı Anne Bancroft'u oynadı. Brooks, aynı adı taşıyan Ernst Lubitsch'in yönettiği filminin bir versiyonu olan Bancroft'la Olmak ya da Olmamak (193) 'da evlendi. Bir aktör olarak yaptığı çalışma, 1990'ların sonlarında üç Emmys kazandığı popüler TV sitcom Mad About You'da düzenli görünüşler ve HBO serisi Curb Your Coşku'da konuk bir iz bıraktı. 2000 Yılında (1998) 2000 Yılında Konuşulan Komedi albümü The Grammy Ödülü kazandı. Ayrıca sesini çeşitli TV şovlarına ve filmlerine ödünç verdi. İkincisi animasyonlu Hotel Transylvania serisini (2015, 2018) içeriyordu. 2019'da Oyuncak Hikayesi 4 animasyon özelliğinde Melephant Brooks karakterini seslendirdi.

Brooks, 2001'de The Producers'a dayanan son derece popüler Broadway sahne müzikalinin yapımcısı, bestecisi ve librettisti olarak muhteşem bir dönüş yaptı. Brooks, yapım için birkaç Tony Ödülü aldı ve bu kazançlarla EGOT (Emmy, Grammy, Oscar ve Tony) kazanan birkaç eğlenceden biri oldu. Bunu 2007 yılında Young Frankenstein'a dayanan bir Broadway müzikali ile takip etti. Brooks, Amerikan komedisine yaptığı katkılardan ötürü 2009 yılında Kennedy Center honoree seçildi.