Avrupa Kıtasında Bulunan Bütün Ülkeler Birleşseydi? (Mayıs Ayı 2024)
Iroquois Konfederasyonu, kendi adı Haudenosaunee (“Longhouse Halkı”), aynı zamanda Iroquois Ligi, Beş Millet veya (1722'den) Altı Ulus, üst New York eyaletinde beş (daha sonra altı) Hint kabilesi konfederasyonu, 17. ve 18. yüzyıllarda Kuzey Amerika ustalığı için Fransız ve İngiliz arasındaki mücadelede stratejik bir rol oynamıştır. Beş orijinal Iroquois ülkesi Mohawk'dı (kendi adı: Kanien'kehá: ka [“Flint halkı”]), Oneida (kendi adı: On ʔ yoteʔa ∙ ká [“Duran Taşın İnsanları”]), Onondaga (kendi adı: Onoñda'gega '[“Tepelerin İnsanları”]), Cayuga (kendi adı: Gayogo̱hó: nǫ' [“Büyük Bataklığın Halkları”]) ve Seneca (kendi adı: Onödowa'ga: '[“Büyük Tepenin İnsanları”]). Tuscarora (kendi adı: Skarù ù ręʔ [“Gömlek Halkı”]) 1722'de katıldıktan sonra, konfederasyon İngilizler tarafından Altı Ulus olarak tanındı ve Albany, New York'ta (1722) böyle tanındı. Genellikle dünyanın en eski katılımcı demokrasilerinden biri olarak nitelendirilen konfederasyon 21. yüzyıla kadar devam etti.
bilgi yarışması
Dünya Örgütleri: Gerçek mi Kurgu mu?
Komünist ülkeler Birleşmiş Milletler'e katılamazlar.
Iroquois geleneğinin Peacemaker hikayesi, 1570 ve 1600 yılları arasında bir barış kurumu oluşumunu, Mohawks arasında yaşayan bir Onondaga olan Hanawatha'yı “barış, sivil otoriteyi” ikna ettiği söylenen Dekanawidah'a (Peacemaker) borçludur., doğruluk ve büyük yasa ”konfederasyon için yaptırımlar olarak Ağırlıklı olarak istilaya karşı bir araya gelme arzusuyla çimentolanan kabileler, klan ve köy şeflerinden oluşan ortak bir konseyde birleşti; her kabilenin bir oyu vardı ve kararlar için oybirliği gerekiyordu. Büyük Barış Yasası (Gayanesshagowa) uyarınca, sachem veya hodiyahnehsonh olarak bilinen 50 barış şefinin ortak yargı yetkisi, tüm sivil işleri intertribal düzeyde kucakladı.
Iroquois (Haudenosaunee) Konfederasyonu, kuzeydoğu ormanlık alanlarındaki diğer Amerikan Kızılderili konfederasyonlarından öncelikle daha iyi organize olma, daha bilinçli olarak tanımlanma ve daha etkili olma bakımından farklıydı. Iroquois, liderleri seçmek ve önemli kararlar vermek için ayrıntılı olarak ritüelleştirilmiş sistemler kullandı. Sömürgeci hükümetleri bu ritüelleri ortak müzakerelerinde kullanmaya ikna ettiler ve ara sıra olağanüstü bireysel liderlerden ziyade tören yaptırımlarına dayanan bir politik sagaklık geleneğini teşvik ettiler. Lig idari kontrole sahip olmadığından, uluslar her zaman bir arada hareket etmediler, ancak savaştaki muhteşem başarılar bunu telafi etti ve evdeki güvenlik nedeniyle mümkün oldu.
Konfederasyonun yaklaşık 1600 yılındaki biçimlendirme döneminde, Beş Millet, şimdi merkezi ve üst New York eyaletinde yoğunlaşmış ve komşu Huron ve Mohican (Mahican) ile kendi şirketlerini elinde tutmuştu. Flemenkçe. Bununla birlikte, 1628'de Mohawk, Mohican'ı yenmek ve Hudson Nehri vadisi kabilelerini ve New England kabilelerini mal ve wampum için haraç altına koymak için tenha ormanlık alanlarından ortaya çıkmıştı. Mohawk, kunduz peletlerini ateşli silahlar karşılığında İngiliz ve Hollanda'ya takas etti ve sonuç olarak yerel kunduz popülasyonlarının tükenmesi konfederasyon üyelerini kunduracıların daha fazla tedarikini sağlamak için uzaktaki kabile düşmanlarına karşı savaş açmaya itti. 1648'den 1656'ya kadar, konfederasyon batıya döndü ve Huron, Tionontati, Nötr ve Erie kabilelerini dağıttı. Andaste 1675'te konfederasyona yenik düştü ve sonra Andaste'nin çeşitli doğu Siouan müttefiklerine saldırıldı. 1750'lerde Piyemonte kabilelerinin çoğu lig tarafından bastırılmış, dahil edilmiş veya yok edilmişti.
Iroquois 17. yüzyılda Fransızlarla da çatışmaya girdi. Fransızlar düşmanları, Algonquins ve Hurons'ın müttefikleriydi ve Iroquois 1648-50'de Huron konfederasyonunu yok ettikten sonra, önümüzdeki on yıl boyunca Yeni Fransa'ya yıkıcı baskınlar başlattılar. Daha sonra geçici olarak 1666 ve 1687'de Fransa'ya karşı ardışık Fransız seferleri tarafından kontrol edildiler, ancak, marqué de Denonville tarafından yönetilen ikinci saldırıdan sonra Iroquois, savaşı Montreal yakınlarındaki Lachine'yi silerek bir kez daha taşıdı. Bu savaşlar nihayet 1693-96 yıllarında Yeni Fransa valisi comte de Frontenac tarafından Iroquois'e karşı bir dizi başarılı kampanyayla sona erdi.
Amerikan Devrimi'nden bir buçuk yüzyıl önce, Iroquois Albany'den Büyük Göllere giden yolu izleyerek, Fransızlar tarafından kalıcı yerleşimden Hollandalı ve İngilizleri içeren rotayı korudu. 18. yüzyılda Altı Milletler, geleneksel düşmanlarıyla müttefik olan Fransızların tutarlı ve acı düşmanları olarak kaldılar. Iroquois, Albany'deki İngiliz mallarına (orada Montreal'den daha ucuz olan) bağımlı hale geldi ve böylece Albany hiçbir zaman saldırıya uğramadı. Iroquois'in hem Fransızca hem de İngilizce karşısında özerkliklerini sürdürmedeki başarısı, neredeyse 12.000 nüfustan sadece 2.200 erkeği alan bir yerli insan için dikkate değer bir başarıydı.
Amerikan Devrimi sırasında, Iroquois arasında bir şema gelişti. Oneida ve Tuscarora, Amerikan davasını desteklerken, ligin Şef Joseph Brant'ın Mohawk sadık liderlerinin önderliğindeki geri kalanı, Niagara'dan İngilizler için savaştı ve birkaç izole Amerikan yerleşimine karar verdi. Iroquois'in tarlaları, meyve bahçeleri ve tahıl ambarları ve morali 1779'da ABD Başkanı General John Sullivan, bugünkü Elmira, New York yakınlarında onları yenerek 4.000 Amerikalının misilleme seferi düzenlediğinde 1779'da yok edildi. Konfederasyon, Fort Stanwix'in İkinci Antlaşması'nda (1784) yenilgiyi kabul etti. 10 yıl sonra New York, Canandaigua'da yapılan bir antlaşmada, Iroquois ve ABD'nin her biri, terk edilmiş veya rezerve edilmiş topraklarda diğerini rahatsız etmemeye söz verdiler. Altı Ulustan Onondaga, Seneca ve Tuscarora'nın yanı sıra Oneida da New York'ta kaldı, sonunda rezervasyonlara yerleşti, Mohawk ve Cayuga Kanada'ya çekildi ve bir nesil sonra Oneida'nın büyük bir grubu ayrıldı Wisconsin, Kanada hala Ontario, Kanada'da yerleşti.
