Jüpiter’in Uydusu IO Hakkında Şaşırtıcı Bilgiler (Mayıs Ayı 2024)
Jüpiter I olarak da adlandırılan Io, 1610'da İtalyan gökbilimci Galileo tarafından Jüpiter'de keşfedilen dört büyük ayın (Galilya uydular) en iç kısmında yer aldı. Muhtemelen aynı yıl bağımsız olarak I Yunan mitolojisi. Io, güneş sistemindeki volkanik olarak en aktif vücuttur.
Jüpiter: Io
Dünya'dan bir teleskopla görülen Io, kırmızımsı turuncu görünürken, diğer aylar renk tonunda nötrdür. Io ‘ın
Io, Jüpiter'in (1.769 Dünya günleri) etrafında döndüğü hızda döner ve böylece her zaman aynı yüzü Jüpiter'e tutar. Neredeyse dairesel yörüngesinde Jüpiter'in ekvatoral düzlemine sadece 0.04 ° eğim ve yaklaşık 422.000 km (262.000 mil) yarıçapı vardır. Yörünge, Io ve Jovian moon Europa arasındaki yerçekimi rezonansı ile biraz eksantrik olmaya zorlanıyor. Zorla dışmerkezlik, Jupiter'in volkanlara güç veren enerji kaynağı olan güçlü yerçekimi alanı ile Io'nun - uydunun sürekli esnemesi nedeniyle iç sürtünmeden ısınmanın - yoğun gelgit ısınmasına neden olur.
Io is about 3,630 km (2,260 miles) in diameter, a little larger than Earth’s Moon. Its average density of about 3.55 grams per cubic cm is characteristic of rocks but not ices. Io has a very tenuous atmosphere, composed in large part of sulfur dioxide. Its surface is a startling, vividly coloured landscape of erupting volcanic vents, pools and solidified flows of lava, and deposits of sulfur and sulfur compounds. There is no evidence of impact craters on this geologically young surface. The volcanic flows are so extensive and frequent that they are resurfacing the entire satellite to a depth of several metres every few thousand years. Beneath the crust lies a layer of molten rock and a core of molten iron and iron sulfide approximately 1,800 km (1,110 miles) in diameter.
When the Voyager 1 spacecraft flew by Io on March 5, 1979, it observed nine active volcanoes ejecting fountains of fine particles several hundred kilometres into space. Observations at higher resolution by the Galileo spacecraft some 20 years later indicated that as many as 300 volcanoes may be active on the satellite at a given time. The silicate lava that is spewing out is extremely hot (approximately 1,900 K [3,000 °F, 1,630 °C]) and resembles lavas produced more than three billion years ago on Earth. Volcanic material ejected from the surface creates a toroidal (doughnut-shaped) cloud of charged particles that follows Io’s orbit and wraps part of the way around Jupiter. The ejected material contains mostly ionized atoms of oxygen, sodium, and sulfur with smaller amounts of hydrogen and potassium. As the satellite travels in its orbit, passing through the magnetic field of Jupiter, it produces an electric current of some five million amperes along a flux tube of spiraling electrons that links Io with the giant planet.
