Bilgi işlem

Bilgi işleme, bilgi edinme, kaydetme, düzenleme, alma, görüntüleme ve dağıtma. Son yıllarda, terim genellikle bilgisayar tabanlı işlemlere özel olarak uygulanmaktadır.

Popüler kullanımda bilgi terimi, günlük yaşam boyunca sağlanan ve alınan gerçekleri ve fikirleri ifade eder: kişi doğrudan diğer canlılardan, kitle iletişim araçlarından, elektronik veri bankalarından ve çevredeki her türlü gözlemlenebilir fenomenden bilgi alır ortamı. Bu tür gerçekleri ve görüşleri kullanan bir kişi, bazıları söylem sırasında, talimatlarla, mektuplarda ve belgelerde ve diğer medya yoluyla başkalarına iletilen daha fazla bilgi üretir. Bazı mantıksal ilişkilere göre organize edilen bilgilere, sistematik maruziyet veya çalışma ile elde edilecek bir bilgi kütlesi denir. Bilginin (veya becerilerin) uygulanması uzmanlık sağlar ve ek analitik veya deneysel içgörülerin bilgelik örnekleri oluşturduğu söylenir. Bilgi teriminin kullanımı sadece doğal dil üzerinden iletişimi ile sınırlı değildir. Bilgi ayrıca sanat yoluyla, yüz ifadeleri ve jestlerle veya titreme gibi diğer fiziksel tepkilerle de kaydedilir ve iletilir. Dahası, her canlı varlığa genetik bir kod şeklinde bilgi verilir. Bu bilgi fenomenleri fiziksel ve zihinsel dünyaya nüfuz eder ve onların çeşitliliği, şimdiye kadar birleşik bir bilgi tanımına yönelik tüm girişimlere karşı koyduğu şekildedir.

Bilgi fenomenlerine ilgi 20. yüzyılda dramatik bir şekilde arttı ve bugün felsefe, fizik, biyoloji, dilbilim, bilgi ve bilgisayar bilimi, elektronik ve iletişim mühendisliği, yönetim bilimi ve sosyal bilimleri. Ticari açıdan, bilgi hizmet endüstrisi dünya çapında daha yeni endüstrilerden biri haline gelmiştir. Hemen hemen tüm diğer endüstriler - üretim ve servis - giderek daha fazla bilgi ve işlenmesi ile ilgilenmektedir. Bu alanların farklı, ama çoğu zaman örtüşen bakış açıları ve fenomenleri, farklı (ve bazen de çelişen) kavramlara ve bilginin “tanımlarına” yol açar.

Bu makale bilgi işleme ile ilgili kavramlara değinmektedir. Bilgi işlemenin temel öğelerini tedavi ederken, analog ve dijital formdaki bilgileri birbirinden ayırır ve edinimi, kaydı, organizasyonu, geri alımı, teşhir ve yayma tekniklerini açıklar. Ayrı bir makale, bilgi sistemi, örgütsel kontrol ve bilginin yayılması için yöntemleri kapsar.

Genel Değerlendirmeler

Temel konseptler

Sokratik öncesi filozoflar zamanından beri göstergebilim denilen araştırma alanı, işaretlerin ve işaret fenomenlerinin araştırılmasından bu yana, bilginin nasıl iletildiği ve taşıyıcılarının nasıl anlam taşıdığıyla ilgilenildi. İşaretler iletişimin indirgenemez unsurları ve anlam taşıyıcılarıdır. Amerikalı filozof, matematikçi ve fizikçi Charles S. Peirce, sırasıyla işaretin gövdesi veya aracı, işaretin belirttiği nesne ve yorumcu veya işaretin yorumlanması. Peirce, temel bilgi ilişkilerinin aslında triadik olduğunu kabul etti; aksine, fizik bilimlerinin tüm ilişkileri ikili (ikili) ilişkilere indirgenebilir. Bir başka Amerikalı filozof Charles W. Morris, bu üç işaret boyutunu sözdizimsel, anlambilimsel ve pragmatik olarak tanımladılar, bugün isimleri biliniyorlardı.

Bilgi süreçleri bilgi işlemcileri tarafından yürütülür. Belirli bir bilgi işlemcisi için, ister fiziksel ister biyolojik olsun, bir belirteç, işlemcinin diğer belirteçlerden tamamen farklı olarak tanıdığı anlamsız bir nesnedir. Bir işlemci tarafından tanınan bu tür benzersiz simgelerin bir grubu temel “alfabesini” oluşturur; örneğin, nokta, tire ve boşluk bir Mors kodu işlemcisinin temel belirteç alfabesini oluşturur. Anlam taşıyan nesneler, sembol adı verilen belirteç desenleriyle temsil edilir. İkincisi, bilgi işlemlerine girdi oluşturan ya da çıktılardan oluşan ve işlemci belleğinde saklanan sembolik ifadeler oluşturmak için birleştirilir.

Bilgi işlemcileri, bir yapı sınıfı olan bir bilgi sisteminin bileşenleridir. Bir bilgi sisteminin soyut bir modeli dört temel öğeye sahiptir: işlemci, bellek, reseptör ve efektör (Şekil 1). İşlemcinin çeşitli işlevleri vardır: (1) sembolik ifadeler üzerinde temel bilgi işlemlerini yürütmek, (2) işlemcinin kısa süreli belleğinde geçici olarak saklamak için bu işlemlerin çalıştığı ve ürettikleri giriş ve çıkış ifadelerini, (3) bu işlemlerin yürütülmesini programlamak ve (4) kısa süreli belleğin içeriğine uygun olarak bu işlem sırasını değiştirmek. Bellek, programlar olarak adlandırılan bileşik bilgi işlemlerini temsil edenleri de içeren sembolik ifadeleri saklar. Diğer iki bileşen, reseptör ve efektör, işlemcileri tarafından manipülasyon için dış ortamdan sembolik ifadeler veya uyaranlar almak ve işlenmiş yapıları tekrar çevreye yaymak için giriş ve çıkış mekanizmalarıdır.

Bir bilgi işleme sisteminin bu soyut modelinin gücü, bileşen işlemcilerinin az sayıda temel bilgi işlemini gerçekleştirebilmesiyle sağlanır: okuma; karşılaştırılması; oluşturma, değiştirme ve adlandırma; kopyalama; depolanması; ve yazma. Bu tür çok çeşitli sistemleri temsil eden modelin, sıralı bilgi işlemcileri üzerinde uygulanan insan yapımı bilgi sistemlerini açıklamak için yararlı olduğu bulunmuştur.

Doğada bilgi işlemlerinin kesin olarak ardışık olmadığı kabul edildiğinden, artan dikkat 1980'den beri insan türünün paralel tipte bir bilgi işlemcisi olarak incelenmesine odaklanmıştır. Bilişsel bilimler, insan zihninin incelenmesine odaklanan disiplinlerarası alan, insan beyninin işleyişini taklit eden yeni bir paralel, dağıtılmış bilgi işlemcisi sınıfı olan nörobilgisayarların gelişimine katkıda bulunmuştur. organizasyon ve öğrenme. İnsan beyninin sinir devresi ağından esinlenilen matematiksel modeller olan sinir ağları, desen tanıma, endüstriyel süreçlerin kontrolü ve finans gibi alanlarda ve birçok araştırma disiplininde giderek daha fazla uygulama bulmaktadır.

Kaynak ve emtia olarak bilgi

20. yüzyılın sonlarında, bilgi iki büyük faydacı çağrışım kazandı. Bir yandan, emek, malzeme ve sermaye gibi diğer kaynaklarla eşit bir şekilde ekonomik bir kaynak olarak kabul edilir. Bu görüş, bilgi edinme, kullanma ve kullanma bilgisinin birçok fiziksel ve bilişsel sürecin maliyet etkinliğini artırabileceğine dair kanıtlardan kaynaklanmaktadır. Endüstriyel üretimde ve insan problemlerinin çözümünde bilgi işleme faaliyetlerindeki artış dikkat çekicidir. Ekonominin üç geleneksel bölümü olan hizmet sektörünün analizi, 20. yüzyılın başından beri bilgi yoğun faaliyetlerde keskin bir artış göstermektedir. 1975'e kadar bu faaliyetler ABD'nin işgücünün yarısını oluşturuyordu.

Bireysel ve toplumsal bir kaynak olarak, bilgi, onu geleneksel ekonomik kaynak kavramlarından ayıran bazı ilginç özelliklere sahiptir. Diğer kaynaklardan farklı olarak, bilgi sınırlıdır ve görünüşe göre zaman ve insan bilişsel yetenekleri tarafından sınırlandırılmıştır. Genişlemesi aşağıdakilere atfedilebilir: (1) doğal olarak difüze olur, (2) kullanım yoluyla tüketilmek yerine çoğalır ve (3) işlemlerde değiştirilemez, sadece paylaşılabilir. Aynı zamanda, bilgi hem sözdizimsel hem de anlamsal olarak sıkıştırılabilir. Diğer ekonomik kaynakların yerine kullanılabilme kabiliyeti, çok yüksek hızlarda taşınabilme kabiliyeti ve bilgi sahibine avantajlar sunabilme kabiliyetiyle birleştiğinde, bu özellikler araştırma, eğitim, yayıncılık, pazarlama, ve hatta siyaset. Bilgi kaynaklarının kocasıyla ilgili toplumsal endişe, geleneksel kütüphane ve arşiv alanlarından, bilgi kaynağı yönetimi şemsiyesi altında kurumsal, kurumsal ve hükümet bilgilerini kapsayacak şekilde genişletilmiştir.

İkinci bilgi algısı, bunun, yeni bir ulusal ekonomiler segmenti olan bilgi hizmet sektörü dünya çapında büyümesini teşvik etmeye yardımcı olan ekonomik bir mal olduğudur. Bilginin özelliklerinden yararlanan ve bireysel ve toplumsal fayda ve değerinin algılanmasına dayanan bu sektör geniş bir yelpazede bilgi ürünleri ve hizmetleri sunmaktadır. 1992 yılına gelindiğinde ABD bilgi hizmeti sektörünün pazar payı yaklaşık 25 milyar dolara yükseldi. Bu, ülkenin bilgisayar pazarının yedide birine denk geliyordu ve bu da o yıl bilgisayarlardaki küresel pazarın yaklaşık yüzde 40'ını temsil ediyordu. Bununla birlikte, bilgisayarların ve televizyonun (bilgisayarlardan 100 kat daha büyük bir pazar payı oluşturan) olası yakınsamaları ve bunun bilgi hizmetleri, eğlence ve eğitim üzerindeki etkisi, bilgi endüstrisinin ilgili pazar paylarını yeniden yapılandıracaktır.