Hemagglutinin glikoprotein

Hemagglutinin, kırmızı kan hücrelerinin (eritrositler) aglütine olmasına veya birlikte kümelenmesine neden olan doğal olarak oluşan bir grup glikoproteinden herhangi biri. Bu maddeler bitkilerde, omurgasızlarda ve bazı mikroorganizmalarda bulunur. En iyi karakterize hemaglutininler arasında, influenza virüslerini içeren Orthomyxoviridae familyasında ve bir dizi patojenik virüs içeren Paramyxoviridae familyasındaki virüsler üzerinde yüzey antijenleri (antikorların üretimini uyaran yabancı proteinler) olarak ortaya çıkanlardır. kızamığa neden olanlar.

İnfluenza virüsleri üzerinde hemagglutinin varlığı, virüslerin konakçı hayvanlardaki hücrelerin yüzeylerindeki siyalik aside bağlanmasını sağlar. Bu bağlanma konakçı enfeksiyonunu kolaylaştırır, böylece virüslerin virülansına katkıda bulunur. Benzer bir mekanizmanın kızamık virüsünün bulaşıcı doğasına katkıda bulunduğuna inanılmaktadır. Viral hemagglutinin, konağın bağışıklık sistemi tarafından antikor üretimini uyarır. Bu antikorlar, epitop olarak bilinen hemagglutinin antijeninin bir kısmına bağlanır, böylece virüsü bağışıklık tahribatı için etiketler. İnfluenza virüsleri durumunda, hemagglutinin kodlayan genlerdeki mutasyonlar, virüslerin antikor tanımasından kaçmasını sağlayan yeni epitoplara neden olabilir. Bu mutasyonlar, antijenik sürüklenme veya antijenik kaymadan kaynaklanabilir - salgınlara veya pandemilere neden olabilen influenza virüslerine yol açabilen süreçler. İnfluenza tip A virüsleri ile ilişkili H1 ila H16 olarak adlandırılan 16 hemagglutinin formu vardır. Nöraminidaz adı verilen viral bir antijenik proteinin çeşitli formlarıyla birlikte, hemagglutinin, influenza A virüslerinin alt tiplerini (örn., H1N1, H5N1) ayırt etmek için kullanılır.

Hemaglutinin antijenlerine sahip virüslere karşı antikorlar, hemaglutinin inhibisyon testi ile tespit edilebilir. Bir kişi veya hayvan bu tür antikorları taşıyorsa, kırmızı kan hücrelerinin aglütinasyonu önlenir (bkz. Serolojik test).