İçindekiler:
200 Milyon Yıllık Dinazor Yerleşkesi ( Köyü ) (Mayıs Ayı 2024)
Ankylosauria
Ankilozorlar Geç Jura ve Kretase dönemlerinden bilinmektedir. Sırt ve yanları tamamen kaplayan küçük ve büyük iç içe kemikli plakaların geniş mozaikleri için “zırhlı dinozorlar” olarak adlandırılırlar. Euoplocephalus, Nodosaurus ve Palaeoscincus gibi çoğu ankilozor, vücut formunda nispeten düşük ve genişti ve dört ayaklı bir duruşta kısa, tıkalı bacaklarda yere yakın yürüdü. Stegosaurlarda olduğu gibi, arka bacaklar ön bacaklardan daha uzundu, ancak Stegosaurus'unki kadar orantısız değildi. Bununla birlikte, stegosaurlar gibi, bacakları sağlam ve sütunluydu, uyluk kemiği ve üst kol shin ve önkoldan daha uzundu ve metaforlar inatçıydı. Bu özellikler yavaş, graviportal bir hareket moduna işaret eder. Ayaklar yarıiletkendi ve muhtemelen alttan kıkırdak pedleri ile desteklendi. Basamakların uçlarındaki kemikler (terminal falanjlar) pençe yerine geniş ve toynak gibiydi.
Ankilosaur kafatası düşük, geniş ve kutu benzeri, genellikle altta yatan kafatası kemiklerine kaynaşmış dermal scutes (osteoderms) ile. Euoplocephalus'ta göz kapağı bile koruyucu bir kemik örtü geliştirmiş gibi görünüyor. Çeneler zayıftı, çok küçük bir predenter ve çene kası bağlanması için önemli bir kemik çıkıntısı yoktu. Küçük çene kas odası, açıklıklardan ziyade büyük ölçüde dermal kemiklerle kaplandı. Dişler, en küçük ilkel ornitis dişlerini andıran küçük, gevşek aralıklı, yaprak şeklindeki yapılardır. Tüm taksonların her iki çenede çok az dişi vardı, diğer ornithischianların çok özelleşmiş, çok sayıda dişine belirgin bir tezat oluşturuyordu. Çenelerin ve dişlerin bu özellikleri, hayvanların bir çeşit yumuşak, pulpa bitki gıdası ile beslenmesi gerektiği izlenimine yol açar.
Görünüşe göre ne çok çeşitli ne de bol, ankilozorlar sadece Kuzey Amerika, Avrupa ve Asya'dan bilinmektedir. Daha bazal Nodosauridae ve nodosaurlardan evrilmiş olabilecek daha gelişmiş Ankylosauridae'ye ayrılırlar. İki grup arasındaki en belirgin fark, ileri ankilozorlarda kuyruğun sonunda büyük bir kemikli kulübün varlığıdır; nodosaurlarda böyle bir kuyruk yapısı yoktur. Zırhın kalıpları da genellikle iki grup arasında farklılık gösterir ve ankilosauridler, nodosaurlardan daha geniş, daha kemik kaplı kafataslarına sahip olma eğilimindedir.
